Historia i ewolucja technologii budownictwa domów

Wymarzony dom jednorodzinny, najlepiej z dala od betonowych miast, to marznie wielu współczesnych ludzi. Niegdyś chętniej zamieszkiwali centra dużych miast, dziś tendencja ta została odwrócona, a wiele osób poszukuje trwałych i ekologicznych rozwiązań technologicznych. Domy jednorodzinne niegdyś budowane z betonu i cegły z myślą o przyszłych pokoleniach, dziś powoli zostają wypierane przez lekkie i szybkie w budowie domy szkieletowe.

Domy szkieletowe – historia zza oceanu

Drewno od zawsze stanowiło najłatwiejszy do pozyskania budulec. Wielkie połacie lasu, którymi porastały północne regiony Ameryki Północnej, stanowiły doskonałe źródło materiałów do budowy domów. Amerykańscy osadnicy tych dzikich terenów zaczęli budować domy jednorodzinne w technologii szkieletowej już w XVII wieku, jednak nie należało to do najprostszych zdań. Początkowo do ich budowy używano grubo ciosanych i ciężkich bali, które sprawiały wiele kłopotów podczas ich transportu. Dopiero w późniejszych wiekach zaczęto ciosać lżejsze konstrukcje, z których budowano domy szkieletowe złożone z sieci połączonych ze sobą belek o mniejszym przekroju. Obecne domy prefabrykowane stanowią większość domów jednorodzinnych w USA i Kanadzie, ale są równie popularne także w Skandynawii.

Domy prefabrykowany — rozwój technologii nowoczesnych

Skąd w takim razie moda na domy szkieletowe, która zawitała do Polski na początku XXI wieku? Tendencja ta ma swoje ugruntowanie w zmianie ustroju polityczno-gospodarczego z gospodarki centralnie planowanej na gospodarkę rynkową  z socjalistycznego na kapitalistyczny, a także w nowych trendach mieszkaniowych, jakie pojawiły się w nowym tysiącleciu.

Jeszcze w dwudziestoleciu międzywojennym większość ludzi zamieszkiwała wsie, gdzie synonimem nowoczesności i zamożności stała się budowa domu jednorodzinnego z cegły. Uważano, bowiem że jest to budulec, który pozwoli postawić budynki mieszkalne, które będą służyły nie tylko ich budowniczym, ale i ich dzieciom oraz wnukom. Domy z drewna groziły zapalaniem się lub zawaleniem wraz z upływem czasu, zaś cegła dawała ludziom poczucie bezpieczeństwa.

Dopiero lata 60-te XX wieku spowodowały masowy napływ ludzi ze wsi do miast, gdzie królował pejzaż potężnych bloków budowanych szybko z betonowych płyt. Wówczas domy jednorodzinne powstawały najczęściej na wsiach. Dopiero zmiana ustroju w latach 90-tych i dostęp do innowacyjny technologii z zachodu sprawiły, że domy, w tym domy prefabrykowane, zaczęły powstawać także w miastach z materiałów innych niż cegła i beton. Teraz w pierwszym dwudziestoleciu XXI wieku ludzie coraz częściej uciekają z miast i wolą osiedlać się na jego obrzeżach lub na wsi w budownictwie jednorodzinnym. Dodatkowo coraz chętniej i świadomiej rezygnują z konstrukcji betonowych na rzecz technologii szkieletowych.  Pandemia tylko przyśpieszyła te procesy.

Domy jednorodzinne szkieletowe – innowacyjna odpowiedź na potrzeby rynku

Obecnie młodzi ludzi nie myślą już od tym, aby budować domy jednorodzinne dla przyszłych pokoleń. Wręcz przeciwnie, chcą zbudować dom jak najszybciej i jak najniższym kosztem. Dlatego tak popularne stały się domy szkieletowe, które mogą być gotowe do zamieszkania już w kilka miesięcy po rozpoczęciu budowy. Gotowe prefabrykaty, czyli elementy domu powstałe w fabryce, wystarczy jedynie przetransportować i połączyć zespoić w jedną całość. Dodatkowo budowa może odbywać się nawet w trudnych warunkach pogodowych. Domy prefabrykowane posiadają najwyższe atesty bezpieczeństwa i spełniają wszelkie normy techniczne i prawne, dlatego są solidne i bezpiecznie, a do tego ekologiczne i przyjazne człowiekowi, ponieważ ich elementy są drewniane. To właśnie z tych powodów coraz więcej osób decyduje się na domy jednorodzinne w konstrukcji szkieletowej.